Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

ζωη ξανα

Κρατουσε το χερι του τοσο σφιχτα που σχεδον του προκαλουσε πονο.
-Με πονας μωρο μου ,του ψυθιρισε στο αυτι και του χαμογελασε,
μην εισαι τοσο ανυπομονος,σε λιγο φτανουμε σπιτι σου και θα σου δωσω το δωρο σου.....

Τον γνωρισε σε μια στιγμη της ζωης του που νομισε πως ειχε ξεπερασει την αδυναμια του,πως ηταν κανονικος και πως ειχε δικιο η μαμα του οταν τον παντρεψε.Αλωστε του το ειχε πει και ο ψυχολογος του,κανονικος ηταν ,δεν ηταν τοιουτος.Αντρας κανονικος  ηταν,οχι καμια λουλου.
Ασε που δεν ειχε δοκιμασει και ποτε του να παει με αλλον αντρα,παντα τον ενοιαζε η γνωμη των αλλων,ηταν και απο καλη οικογενεια,με προσωπο στην κοινωνια,μπα,δεν ειχε λογο να καταστρεψει την καλη φημη της οικογενειας...

Μεγαλωνε,και ζουσε μια ζωη που δεν του αρεσε,αλλα αρεσε στους αλλους .Δεν ειχε το δικαιωμα να τους το χαλασει,ειδικα στην μανα του,που του ειχε αφιερωθει ,που του προσφερε τα παντα.ποιος ηταν αυτος που θα στεναχωρουσε την μαμα του;
Ηθελε να σπουδασει αρχοιολογος,αλλα δεν το ανεφερε καν,δικηγορος επρεπε να γινει να αναλαβει το δικηγορικο γραφειο της οικογενειας που μετα τον θανατο του μπαμπα το ετρεχε ο θειος του,ατεκνος και εκεινος,γατζωμενος πανω του,στον μοναδικο ανηψιο που θα συνεχιζε το ενδοξο ονομα τους....

Ολα τα εκανε οπως επρεπε,οπως το οριζαν τα θελω των αλλων,και φυσικα δεν εφερε αντιρηση οταν του προξενεψαν την κορη ενος συναδελφου του,οχι φυσικα πως ειχε αναγκη απο προξενιο για να βρει γυναικα,πολλες εκοβαν φλεβες για παρτη του,αλλα τον βολευε που η νυφη ειχε αριστες σχεσεις με την μανα του,και ειπε το ναι,σχεδον με χαρα.
Και οταν αποκτησε και τα δυο του παιδια,ηρθε η ωρα να παρει και την θεση του αειμνηστου πατερα του στην βουλη,τον πιεζε και το κομα,τι να εκανε,να ελεγε οχι;

Αγαπουσε την γυναικα του και τα παιδια του,προσφερε τα παντα,και προσπαθουσε να ειναι ολοι τους καλα,μονο που τα βραδυα,οταν επεφτε στο κρεβατι μαζι της,εκλεινε τα ματια και φανταζοτανε σωματα γυμνα,σωματα που το φυλο τους ηταν ιδιο με το δικο του.Και οσα εκανε μαζι της ηταν τελεια,και ειχε και το μυαλο του ησυχο,αντρας ηταν,αντρας κανονικος,οχι καμια λουλου,ουρλιαζε η γυναικα του και εφτανε παντα σε οργασμο.


Ηταν αντρας κανονικος,δεν ηταν καμια πουσταρα,και επειδη επρεπε να επιβεβαιωσει τον ανδρισμο του,δημιουργισε και μια εξωσυζηγικη σχεση,και ειχε και γκομενα.Ναι,ηταν αντρας κανονικος,γαμουσε και εδερνε...
Και οταν εγινε και υπουργος,τοτε καταλαβε πως καλα εκανε και εκρυβε αυτο το χαζο συναισθημα που ενιωθε μπροστα στην θεα ενος αντρικου σωματος.Ηταν αντρας.........

Οταν του τηλεφωνησαν απο εκεινο το περιοδικο και του ζητησαν να ποζαρει με την γυναικα του και τα παιδια του για το εξωφυλλο τους,δεχτηκε με χαρα που τον επελεξαν σαν τον τελειο οικογενειαρχη.
Η θητεια του στο υπουργειο ηταν επιτυχημενη,ηταν σε παραγωγικο υπουργειο,το οποιο το πηρε με τσαμπουκα λεγοντας σθεναρα οχι στο υπουργειο πολιτισμου που ηθελε να του δωσει ο πρωθυπουργος.Τι ηταν,κανας λαπας,καμια λουλου,να ασχολειτε με θεατρα και αδερφες;Το υπουργειο Δικαιοσυνης ηταν ο φυσικος του χωρος,και ο μπαμπας υπουργος στο ιδιο υπουργειο ηταν και μαλιστα καλος,το ελεγε και η αντιπολιτευση που ερχοταν συσωμη στο μνημοσυνο του  καθε χρονο.

Τωρα ετοιμαζε και ενα νομοσχεδιο που θα εφερνε τα πανω κατω στο σοφρωνιστικο  συστημα και στην αποσυμφορηση των φυλακων,με την συμφωνη γνωμη ολων των κομματων.Ολα ηταν ετοιμα,και μαλιστα στην συνεντευξη του στην τηλεοραση οπου θα το παρουσιαζε θα ηταν παρων και ο πρωτος κρατουμενος που θα ειχε την χαρα να ευεργετηθει απο τον καινουριο  νομο.
Αμερικανια θα θυμιζε ολο το σκηνικο,αλλα ειπε το ναι γιατι ειχε κατι υποχρεωσεις στο καναλι και μια αρνηση του θα ηταν καταστροφικη.

Ολα ηταν ετοιμα για την συνεντευξη,οι ερωτησεις προσυμφωνημενες,ολα τελεια,ολα καλα,υποθεση ρουτινας....
Ως που τον ειδε...Τον ειδε και περασε ολη του η ζωη απο μπροστα του..μια ζωη αδεια,μια ζωη που δεν ηταν δικια του,μια γαμημενη ζωη που την γαμησαν τα ναι του...
Ευτυχως που ηταν μαγνητοσκοπημενη η συνεντευξη του,και ο δημοσιογραφος γατος μεγαλος και θα τα βολευε ολα στο μονταζ,αλλα το κακο ειχε γινει.Ειχε ξυπνησει ο ποθος μεσα του για τον νεαρο που ειχε απεναντι του και το θεμα δεν ηταν αν το καταλαβαν οι αλλοι,αλλα το οτι για πρωτη φορα ομολογησε στον εαυτο του οτι ...οτι..δεν τολμουσε καν να προφερει την λεξη...
Ενιωσε ερωτα,ενιωσε στα σαραντα του ολα αυτα που εκρυβε μεσα του,ολα οσα ειχε φυλακισει,ολα οσα ειχε κρυψει στο δικο του κωσταλεξι,ειδε στο βλεμμα εκεινου του νεαρου που ειχε αποφυλακιστει χαρη στον δικο του νομο,ειδε ολα οσα ηθελε να εχει στην ζωη του.
Και δεν ειχε ενα φιλο να τα πει,δεν ειχε εναν δικο του ανθρωπο να του κρατησει το χερι,να του σκουπισει τα δακρυα...ηταν μονος,ολομοναχος,και ζουσε την ζωη ενος αλλου,μια ομορφη ζωη που τωρα την μισουσε.
Για πρωτη φορα εδιωξε τον οδηγο του,για πρωτη φορα ειπε ψεμματα στην γυναικα του,για πρωτη φορα δεν κοιμηθηκε σπιτι του.

Ο δρομος τον εβγαλε στην Λεοφωρο Συγγρου,χωρις να ξερει τι ψαχνει,χωρις να ξερει που παει.
Σταματησε να αναψει ενα τσιγαρο,οταν ειδε μια τραβεστι να του κανει νοημα να ανοιξει το παραθυρο.
Ηταν μια ομορφη γυναικα,μεγαλης ηλικιας που αν δεν ηταν τοσο εντονα βαμενη,και τοσο προστυχα ντυμενη σιγουρα θα σε ξεγελουσε στο φως της μερας.Κ ατεβασε το παραθυρο,χωρις να φοβαται αν το αναγνωρισει,εχιε ξεπερασει με την μια τον φοβο,του ηταν αγνωστο συναισθημα,και την καλεσε μεσα στο αμαξι.Ηθελε να μηλισει με καποιον,τοσο απλο ηταν.Ηταν και τυχερος που δεν τον γνωρισε η τραβεστι,κανονισαν την τιμη,και πηγαν στο σπιτι της.Μολις μπηκαν μεσα της εξηγησε οτι δεν ηθελε να γαμηθουν ,ηθελε μονο να τα πουνε.Απο την τηλεοραση που επαιζε στο σαλονι τον αναγνωρισε η τραβεστι αλλα δεν του ειπε τιποτα,ηταν συνηθισμενη ,οι πιο καλοι πελατες της ηταν διασημοι,και ειχαν και περιεργα γουστα.Αυτος ηθελε απλα να πει τον νταλγκα του.Και οταν αρχισε να μιλαει,δεν τον διεκοψε ουτε μια φορα,τον αφησε να τα πει ολα,να βγαλει απο πανω του τα ξενα ρουχα που φορουσε,τον αφησε να τσαλακωθει,να σταθει γυμνος μπροστα στα ματια του,να δει τα λαθη του,να δει το αδιεξοδο και τον γκρεμο.Δεν του ειπε τιποτα,τον αφησε μονο του να αποφασισει αν θα συνεχισει να ζει στο ιδιο ψεμα η αν θα ανοιξει το παραθυρο να μπει φως στο σκοτεινο του δωματιο.

Εφυγε απο το σπιτι της  αναλαφρος,ενιωθε σαν να ειχε ξαναγεννηθει,χαμογελουσε και ηξερε τον λογο.
Γυρισε σπιτι και αγκαλιασε τα παιδια του,φωναξε την γυναικα του στο γραφειο του και της ανακοινωσε την αποφαση του να παραιτηθει απο το αξιωμα του,ειχε αποφασισει να ζησει,επρεπε να ζησει.
Εβαλε την ιδιαιτερα του να βρει το τηλ του πρωην κρατουμενου,και να τον φερει σε επαφη μαζι του.Ηταν σιγουρος πως και εκεινος ενιωθε το ιδιο,και δεν εκανε λαθος.Δεν κανει λαθος ο ερωτας.

Την πρωτη φορα που εκαναν ερωτα,στο σπιτι της τραβεστι που ειχε γινει ο πιο δικος του ανθρωπος,ξαναγεννηθηκε,αναγεννηθηκε μαλλον,δεν μπορουσε να πιστεψει πως ετσι ειναι ο ερωτας,πως ετσι ειναι η γκαυλα,πως ετσι ειναι η αγαπη.Σχεδον δεν τον ενδιεφερε ο πολεμος που ζουσε στο σπιτι του,στο κομμα,το υποτιμιτικο βλεμα της μανας του και του θειου του,μονο οσα εβλεπε στα ματια του αγαπημενου του ειχαν αξια.Οταν τον κοιτουσε ,στο βλεμμα του εβλεπε το βλεμμα των παιδιων του.
Θα μιλουσε στα παιδια του,θα τα ελεγε ολα,θα τα καταφερνε να τους εξηγησει ολα οσα ζουσε,δεν θα τα εχανε.ολους τους αλλους τους ειχε γραμμενους στα αρχιδια του.

............................................................................................
κρατουσε το χερι του σφιχτα,σχεδον τον πονουσε,δεν ηθελε να ξεκολησει απο πανω του,σημερα στα γενεθλια του,στο σπιτι που ειχε νοικιασει για τους δυο τους,θα του εκανε το μεγαλυτερο δωρο.Θα του ελεγε πως ειχε αποφασισει να τα πει ολα στους δικους του,και πως θα εφευγαν σε μια αλλη χωρα,μακρια,να ζησουν ολο αυτο που δεν μπορουσαν να το ζησουν εδω,γιατι αν εμεναν εδω θα πληγωνε οσους αγαπουσε,και δεν ηθελε.

Δεν ειχαν παρατηρησει ενα αμαξι που τους ακολουθουσε διακριτικα,δεν εδωσαν σημασια στον κυριο που καπνιζε εξω απο την εισοδο της πολυκατοικιας,δεν εδωσε σημασια σε τιποτα,ηθελε μονο να μεινει μονος του,να γιορτασει την γεννηση του,την καινουρια  του ζωη...

Στην κηδεια  του  ηταν ολοι,και ολοι ειχαν να πουν τα καλυτερα λογια.Απαρηγορητη η μανα του,η γυναικα του και τραγικες φιγουρες τα παιδια του,τα δακρυα περισευαν απο ολους....Μα να χαθει ετσι,τοσο ξαφνικα;

Στα ψιλα των εφημεριδων περασαν ο θανατος μιας ηλικιωμενης τραβεστι απο υπερβολικη δοση ναρκωτικων και μετα απο χρονια βρεθηκε ο σκελετος ενος ανδρα αγνωστων στοιχειων σε ενα οικοπεδο στο Σουνιο.



3 σχόλια:

  1. είμαι έτοιμος να σε ρωτήσω αν είναι πραγματική ιστορία, αλλά δεν θα το κάνω..
    τόσο πολύ με ενθουσίασε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. omorfh istoria,alla giati tous petheneis olous sto telos?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θα ΄θελα να είχε χαρούμενο τέλος, αλλά έτσι κι αλλιώς οι ιστορίες που κάποιος ακολουθεί το δρόμο του, σπάνια έχουν αίσιο τέλος.
    Είναι στο χέρι μας όμως να τ΄αλλάξουμε το σκηνικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή